Het is nog even wennen ... !!

Het eerste teken van leven van ons vanuit Sri Lanka. We zijn hier nu nog maar een week en het is nu al moeilijk om een begin te vinden waar vanuit we kunnen vertellen. Je kunt in een paar dagen toch best veel meemaken, vooral wanneer je beland in zo’n andere wereld als deze.

Want zo voelt het wel; wat is dit toch een compleet ander land dan Nederland. We moesten een hele omschakeling maken en helemaal gewend zijn we nog steeds niet, dat heeft meer tijd nodig. Eén van de verandering is natuurlijk het klimaat; van een vriezend met sneeuw bedekt Nederland beland je in een met zon overladen heet land. Ook het tijdsverschil heeft wel invloed, we kunnen sinds een paar dagen weer een beetje wakker worden ’s morgens. Om half 10 ’s morgens hadden wij het gevoel dat het nog steeds 5.00 was (wat het in Nederland dan ook is), ondanks dat het helemaal licht is, al heet begon te worden en echt overal geluid om ons heen te horen is (de vogels, de hysterische hond van de buren, mensen die in het Singalees woorden naar elkaar roepen, het gerommel van Nataly, onze gastvrouw, in de keuken).

En wat ze hier in Sri Lanka eten is niet te vergelijken met thuis; geen stampot boerenkool met rookworst meer, maar veel rijst met hete pittige sausjes. We bouwen het rustig op en wie weet eten we over vier maanden wel een groene peper op zonder dat het stoom uit onze oren komt. Ook eten ze hier met de handen, zo kneden ze de rijst met de andere ingrediënten. Je begint onderaan je bord te eten en werkt zo naar boven toe. Je vingers na die tijd aflikken is volgens Sri Lankanen een vieze gewoonte, die neiging moeten we elke keer nog onderdrukken. Het voelt nog wat tegenstrijdig omdat op deze manier eten ons toch niet zo geleerd is (we zien de afkeurende blik van onze moeders al voor ons).

De mensen in Sri Lanka verschillen wel van de mensen in Nederland. Wat heel opvallend is is de gastvrijheid waarmee de Sri Lankanen ons en anderen ontvangen, iedereen loopt bij elkaar naar binnen, de deur staat altijd open. Het is mooi om te zien en te ervaren hoe ze altijd voor elkaar klaar staan om te helpen wanneer iemand hulp nodig heeft. We hebben hier twee mountainbikes gekocht en één daarvan was na een aantal dagen al kapot, de trapper brak af… en die is toch niet onbelangrijk bij het fietsen. We hadden met Dharshana (de coördinator van het project) overlegd dat we ’s morgens terug zouden gaan naar de winkel waar we de fietsen hadden gekocht. Die ochtend stond om 9.00 één van de andere jongens binnen om onze fiets naar een reparateur te brengen. Dharshana bleek hem gebeld te hebben, hij dacht dat we wel wat hulp en taalondersteuning konden gebruiken. En dit was ook zeker het geval, maar het lastige soms is dat er achter je rug om dingen worden besproken waar je geen weet van hebt en dan opeens ermee geconfronteerd wordt. De communicatie is heel indirect en het zal tijd nodig hebben om hier als directe en plannende Europeaan mee om te leren gaan.

Haha en dan hebben we het nog niet over het verkeer. De straat oversteken is telkens weer een risicovol avontuur. Tuc-tucs, bussen, fietsen, motoren, alles raast langs je heen. Vooral in Colombo is het verkeer druk, hier zijn we deze week twee keer geweest. Gelukkig leer je snel in te schatten wat het juiste moment is om de weg over te gaan. Op de weg is het nooit stil, overal om je heen hoor je toeters en claxons, mensen hebben geen reden nodig om deze te gebruiken.

Kort samengevat zijn we vooral nog heel erg onze draai hier aan het vinden. Wij beginnen al een beetje te wennen, net als de lokale mensen aan ons beginnen te wennen. Werden we eerst nog aangestaard als twee aliens die met ons ruimteschip waren geland op planeet Sri Lanka, nu worden we overal enthousiast begroet door de mensen die we tegenkomen hier. Vooral de kinderen kunnen niet stoppen met het zeggen van ‘hey’. We zijn druk bezig met het leren van Singhala (Singalees) via de CDrom, zodat het hopelijk steeds makkelijker gaat om de gesprekken hier te kunnen volgen.
Internet is helaas niet binnen hand bereik, maar we hopen regelmatig wat te plaatsen en reacties te kunnen geven op emails.

Gihininnam (Tot ziens in Sinhala) Ernst Jan & Ilse