Regen, regen, meer regen en nog veel meer regen

Zaterdag 18 oktober 2008

En ja het zonnetje schijnt weer (bij wijze van spreken: het regent hier helaas pijpenstelen), Ilse is weer in opperbeste stemming. Ik ben helemaal in mijn sas na een aankoop van 7 paar nieuwe hele leuke oorbellen, waarvan ik er zelfs eentje gratis kreeg :D. Ik moet voortaan dus gewoon oorbellen gaan kopen als ik even mijn hoofd laat hangen, zo’n dure tik is het nou ook weer niet. Wel grappig, want heb de oorbellen gekocht in een winkeltje waar aan de ene kant overal cd’s en dvd’s in stellages stonden en in een ander hoekje hing een collectie met babykleertjes. Tjah je moet het maar net bij elkaar zoeken… de eigenaar van de winkel had of hele uiteenlopende interesses of hij zag overal wel een flinke winstmarge in. De oorbellen waren vandaag in ieder geval een succes. Maar nu weer even genoeg over oorbellen.
Want eigenlijk hoor ik helemaal geen nieuwe berichten te typen voor m’n weblog. Ik zou dit weekend eigenlijk met de klas van het vak ‘mesoamerican civilization’ naar Mexico gaan. Helaas zat het weer dit weekend helemaal tegen. Na regen komt zonneschijn, maar na de zonneschijn komt blijkbaar nog veel meer regen, en ook het spreekwoord: ‘van de regen in de drup’ blijkt hier niet op te gaan. Het is zo erg dat de bruggen richting Mexico zijn overstroomd en we er dus de grens niet eens konden overkomen. Zelfs in San Ignacio zijn bepaalde delen van de winkelstraat onder water gelopen. In ons huisje hebben we gelukkig geen natte voeten, dat is het geluk van op een heuvel wonen.
De helft van de internationale studentengroep zijn wel vertrokken richting Mexico. Ze waren vroeg vertrokken, voordat de brug was ondergelopen, maar het is nu de vraag wanneer die terug kunnen komen.
Maar de achterblijvertjes op Log Cab inns waaronder ik hebben er nog wel even een leuke dag van gemaakt. Gisteren zijn Lina, Sandra, Bettany en ik een kijkje in de stad gaan nemen, we hebben even voor ramptoerist gespeeld, even kijken hoe groot de chaos was. Overal stonden mensen te schuilen, auto’s stonden vast voor de kleine brug (die was niet ondergelopen). Ook wel leuke taferelen gezien; één jongen zat heel stoer met zijn fiets door het water te rijden.. en natuurlijk kukelt ie voor een heel groot publiek om, die allemaal hard moesten lachen. Vervolgens begon hij ijverig te zwemmen op zoek naar zijn crock- schoen die hij was verloren. Was echt mooi om te zien. En een paar jongens waren aan het frisbeeën in de modder. We kwamen ze later in de stad nog tegen, ze waren echt ontzettend vies :P
Je hoeft dus niet eens heel ver weg van huis te gaan wil je wat dingen meemaken. Had echt niet verwacht dat de gevolgen van die paar dagen regen zo groot zou zijn.
Omdat Dr. Awe, de docent van het vak waarmee we op excursie zouden gaan, zich een beetje schuldig voelde voor ons dat de trip nu niet door ging, nodigde hij ons (Sandra, Lina, Betthany en ik) in zijn huis uit voor het avondeten. We hebben heerlijk gegeten en vooral ontzettend veel gelachen. Is echt een tijd geleden dat ik zolang in een deuk heb gelegen.
Dr Awe (of Jamie, je spreekt uit Haimie) heeft al zoveel van de wereld gezien en hij kan echt op een geweldige manier zijn verhalen vertellen. Van zijn meest beschamende momenten bij de dames, tot grappige uitspraken op borden langs de weg. Hij vertelde bijvoorbeeld over een bord wat hij had gezien bij een tankstation, waar ook een restaurant was. De tekst luidde: ‘ Eat and get gas here’. En de eigenaar van het tankstation snapte gewoon niet waarom dit zo grappig was :P Was dus echt een leuke avond!